اندیشیدن گام نخست در تفکر نقادانه

چگونه است که سیاست‌مداران، حتی وقتی حق با آن‌ها نیست، حرف خود را به کرسی می‌نشانند؟ یکی از ترفندهایشان این است که بخشی از حقیقت را می‌گویند. بخش توریه‌گویی این کتاب درباره همین موضوع است. من و آرش در یک مدرسه درس خواندیم. آرش فرد موفقی شد، پس من هم موفق خواهم شد. چرا سخن این شخص مغالطه است؟ به یک سخنرانی گوش می دهید اما تقریبا هیچ چیز از آن نمی فهمید. آیا مطلب واقعا پیچیده است یا سخنران فقط برای خودنمایی از واژه‌های قلمبه سلمبه استفاده می‌کند؟ بخش های ژارگون و ژرف‌نمایی و پرده‌پوشی کتاب به همین موضوع می‌پردازد.